Pewnie nie raz zastanawialiście się co podlega reklamacji. Dlaczego ktoś podejmuje decyzję pozytywną lub negatywną dotyczącą Państwa reklamacji. Co tak naprawdę ocenia rzeczoznawca obuwia i na jakiej podstawie wyciąga wnioski. Na niniejsze pytania postaram się odpowiedzieć w tym artykule.
Konsumenci składają reklamację dotyczące obuwia na zasadach rękojmi za sprzedany towar. Zatem podstawą do złożenia reklamacji są przepisy Kodeksu Cywilnego. Tutaj zajmiemy się najważniejszym przepisem z punktu widzenia pozytywnego lub negatywnego rozpatrzenia reklamacji.
Art. 5561 . § 1. Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:
1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia;
2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia;
4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
Jak wynika z art. 5561.§1 Kodeksu Cywilnego, wada fizyczna w produkcie ujawnia się w czterech wyszczególnionych przypadkach.
WŁAŚCIWOŚCI WYNIKAJĄCE Z PRZEZNACZENIA OBUWIA
Punkt pierwszy cytowanego artykułu jest dosyć zawiły ponieważ musi on pasować do wszystkich przedmiotów w obrocie gospodarczym. Dlatego powstaje pytanie. Co oznacza, że obuwie nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia w przypadku reklamacji butów?
Kolokwialnie rzecz ujmując chodzi o to, czy buty do biegania, do tego biegania się nadawały. W związku z tym podczas oceny reklamowanych uszkodzeń w obuwiu w tym kontekście należy zwrócić szczególną uwagę na to czy konstrukcja obuwia jest zgodna z przedmiotem technologii obuwia oraz, czy obuwie zostało wykonane prawidłowo i zgodnie ze sztuką szewską.
Dlatego też rzeczoznawca obuwia będzie zwracał szczególną uwagę na to, czy powstałe uszkodzenie nie jest wadą ukrytą powstałą już na etapie konstruowania lub produkcji butów.
WŁAŚCIWOŚCI, O KTÓRYCH SPRZEDAWCA ZAPEWNIŁ KUPUJĄCEGO
Często zdarza się tak, że kupowane przez nas buty mają służyć do jakiegoś konkretnego celu. Na przykład kupujemy buty trekkingowe na wycieczki terenowe. To nie oznacza, że buty trekkingowe z założenia muszą posiadać membranę wodoodporną, jest to właściwość dodatkowa. Producenci i sprzedawcy chętnie informują konsumentów w celu zwiększenia atrakcyjności oferowanego produktu. Oczywiście nie ma w tym nic złego, ale tylko wtedy, kiedy zapewnienia producenta lub sprzedawcy są zgodne z rzeczywistością.
A co jeśli buty z membraną mającą zmniejszyć przepuszczalność wody przemakają? W tym przypadku rzeczoznawca obuwia musi przede wszystkim określić jaką membranę w butach zastosował producent. Należy sprawdzić, czy jej właściwości zgadzają się z tymi deklarowanymi przez sprzedawcę lub producenta.
NIE NADAJE SIĘ DO CELU, O KTÓRYM KUPUJĄCY POINFORMOWAŁ SPRZEDAWCĘ PODCZAS ZAWARCIA UMOWY
Jest to przepis, który ma na celu chronić konsumentów przed oszustwem. Polega to na tym, że sprzedawca sprzedaje nieświadomemu klientowi produkt, który jest niezgodny z jego oczekiwaniami, które wyraźnie wyraził podczas zawierania umowy. Idealnie pasuje tutaj taki przykład. Babcia chce zrobić prezent wnuczkowi w postaci butów piłkarskich do grania na hali. Sprzedawca wykorzystuje niewiedzę babci i sprzedaje jej buty do grania na nawierzchniach sztucznych.
ZOSTAŁA WYDANA KUPUJĄCEMU W STANIE NIEZUPEŁNYM
W przypadku butów przepis ten znajduje zastosowanie sporadycznie. Natomiast proszę sobie wyobrazić, że otrzymujemy buty bez jednej wkładki, albo co gorsze, wkładki w butach są nieprawidłowego rozmiaru.
Podsumowując, chciałem Państwu przybliżyć problematykę reklamacji butów z punktu widzenia rzeczoznawcy. Zadaniem rzeczoznawcy obuwia jest przede wszystkim ocena, czy powstałe w obuwiu uszkodzenia są konsekwencją jego nieprawidłowej konstrukcji, zastosowania wadliwych materiałów, czy też nieprawidłowego wykonania obuwia. Występowanie wad tego rodzaju jest podstawą odpowiedzialności sprzedawcy.
